Ακράτεια από προσπάθεια : Γιατί την κρύβουν οι άνδρες;

Οι άνδρες συχνά ανέχονται για περισσότερο από δύο χρόνια την ακράτεια από προσπάθεια, δηλαδή την απώλεια ούρων έπειτα από κινήσεις του σώματος, βήχα ή φτάρνισμα, προτού αναζητήσουν ιατρική βοήθεια, αναφέρει πρόσφατη μελέτη του Ιατρικού Κέντρου Southwestern του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Ντάλας. Μάλιστα, περίπου το 1/3 από αυτούς υπομένουν το πρόβλημα, χωρίς να το αντιμετωπίζουν, ακόμη και για περισσότερο από 5 χρόνια!
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Urology, απευθύνεται σε γενικούς ιατρούς και ουρολόγους, ώστε κατά την εξέταση ρουτίνας ενός άνδρα, να τον υποβάλουν και στην “εξέταση του βήχα”. Με αυτό τον τρόπο, ο γιατρός θα μπορεί, τη στιγμή που ο ασθενής βήχει, να διαπιστώνει, εάν υπάρχει ακούσια απώλεια ούρων.
“Σκοπός μας είναι να γνωστοποιήσουμε ότι υπάρχουν αποτελεσματικές και ασφαλείς θεραπείες για άνδρες που εμφανίζουν ακράτεια από προσπάθεια αλλά και να κάνουμε ευκολότερη τη διάγνωση της πάθησης”, επισημαίνει η επικεφαλής της μελέτης, Dr Joceline Fuchs.
Η ακράτεια από προσπάθεια συμβαίνει χωρίς επιθυμία για ούρηση, επειδή ο σφιγκτήρας μυς που εμποδίζει την έξοδο των ούρων από την κύστη ανεπαρκεί, με αποτέλεσμα ποσότητα ούρων να διαφεύγει προς τα έξω.
Περίπου 8 στις 10 περιπτώσεις ακράτειας από προσπάθεια αφορούν σε γυναίκες ενώ το πρόβλημα κάνει την εμφάνισή του και σε άνδρες, κυρίως έπειτα από προστατεκτομή. Παρόλα αυτά, οι άνδρες καθυστερούν να μιλήσουν για το πρόβλημα. “Η ακράτεια από προσπάθεια στους άνδρες είναι σπάνια”, εξηγεί ο Dr. Allen Morey, καθηγητής Ουρολογίας στο UT Southwestern, ” αλλά είναι γνωστό ότι έχει σε μεγάλο βαθμό αρνητικές ψυχολογικές επιπτώσεις και αποτελεί έναν από τους παράγοντες εμφάνισης άγχους και κατάθλιψης μετά τη θεραπεία.”
Σύμφωνα ωστόσο με τους ειδικούς επιστήμονες, υπάρχουν απλές και ασφαλείς λύσεις, όπως μικροεπεμβάσεις που μπορούν είτε να ενισχύσουν έναν αδύναμο σφιγκτήρα μυ σε ασθενείς με μικρή απώλεια ούρων, δηλαδή με την τοποθέτηση ειδικής ταινίας για τη στήριξη της ουρήθρας είτε να αντικαταστήσουν τον σφιγκτήρα μυ με έναν τεχνητό, που αφορά όμως σοβαρότερες περιπτώσεις ακράτειας.